Wij zijn Tijn, Romijn, Emma en Bram en samen zijn wij collectief BLAUWDRUK. Wij maken larger-than-life locatietheater, doordrongen van vettig barokke theatraliteit. Op basis van een aangrijpend herkenbare, menselijke eigenschap of neiging gaan we aan de haal met een literaire bron. We pakken stoffige boeken uit de boekenkast, trekken die volledig uit elkaar en bouwen van de resten een grootse, nieuwe fictie. Van een eindeloos persoonlijk, kleinmenselijk niveau tot een onvoorstelbaar breed, maatschappelijk niveau, testen we de invloed van de menselijke aard op de manier waarop we samenleven. Ondanks de chaotische, post-moderne wereld waarin wij leven, gaan wij als millennials - tegen beter weten in - toch op zoek naar een BLAUWDRUK van de mens. 

Romijn, Bram en Tijn leerden elkaar kennen op de Arnhemse Toneelschool, waar we elkaar vonden in een grote passie voor taal en grote theatraliteit. Al in onze eerste vrije projecten zochten we elkaar op, om ons op locatie te storten op het bewerken van repertoire en groot vormelijk spel. Sinds ons derde jaar hebben we ons gericht op het collectieve werken, dat na het afstuderen in 2020 uitmondde in onze eerste voorstelling als collectief BLAUWDRUK: Ik Hoop Op Zegen, bij Boslab in het Amsterdamse Bostheater. In 2021 volgde Hikikomori bij Karavaan Festival, en traden we met het collectief toe tot de Nieuwe Makers Regeling van het Fonds Podiumkunsten, onder de vleugels van Karavaan en Boslab Festival. Sinds het aangaan van deze regeling is ook Emma lid geworden van het collectief. Als creatief producent maakt zij onze megalomane locatietheaterplannen mogelijk. Recht Op De Hemel, in de zomer van 2021, was de eerste voorstelling van ons complete collectief. In 2022 speelden we Een Ingebeelde Ziekte, een radicale bewerking van Molières laatste stuk.In het voorjaar van 2023 presenteren we met Paradijs Aan Het Einde, een radicale bewerking van Vondels Adam in Ballingschap, het sluitstuk van onze PRIVILEGE TRILOGIE.

Wil je ons live horen praten over ons collectief en ons werk, luister dan hier naar het interview dat we hadden met dramaturg Duncan Plas van Theater Bellevue.

Over de stichting
Stichting Collectief Blauwdruk beschikt over een culturele ANBI-status. Een gift doen aan een ANBI-instelling is extra aantrekkelijk door de belastingvoordelen. Kijk voor meer informatie op de site van de Belastingdienst. 

Algemene gegevens
Stichting Collectief BLAUWDRUK
Eerste Atjehstraat 81 H
1094KD Amsterdam

RSIN-nummer
861738081

Doelstelling Stichting Collectief BLAUWDRUK:
het voorbereiden, realiseren en uitvoeren van theatervoorstellingen, filmproducties en podiumkunsten, zowel vanuit eigen initiatief als in opdracht van derden;
het verrichten van alle verdere handelingen, die met het hiervoor genoemde doel in het ruimste zin verband houden of daarvoor bevorderlijk kunnen zijn;
de stichting tracht haar doel onder meer te verwezenlijken door het verrichten van alle werkzaamheden, die met het vooraanstaande in de ruimste zin verband houden of daartoe bevorderlijk zijn;
de stichting heeft geen winstoogmerk.

Het bestuur van Stichting Collectief BLAUWDRUK bestaat uit:
Willemijn Barelds (voorzitter)
Floor Cremers (penningmeester)
Luc de Groen (secretaris)

Het bestuur is onbezoldigd. 

Aanvullende informatie is aan te vragen bij emma@collectiefblauwdruk.nl

Klik voor het beleidsplan, het jaarverslag en jaarrekening 2022 en voor de statuten.

Tijn Panis werd geboren op 12 juni 1995 in de Dosiobuurt te Rotterdam en is opgegroeid aan de Rotterdamse Rijweg. Als geboren en getogen havenstedeling volgde hij er ook de MBO Theaterschool, die hij in 2016 voortijdig verruilde voor de Arnhemse toneelschool. Daar bleek hij een tekstacteur met makershart die het liefste het lokaal verliet om lekker in de modder (toneel) te spelen. Memorabel is hoe hij, enkel gekleed in zijn Adamskostuum, met een trompet over de heide rende, tegen alle planten schreeuwend dat ze seksloos waren. Toen Romijn en Bram dat zagen, waren ze verkocht en de rest is geschiedenis. In 2020 speelde hij in Fort Europa van Matzer Theaterproducties en vlak erna (als echte locatietheaterfanaat) in Onze Kersentuin van Karavaan. Als raschaoot van het collectief is het altijd een wonder dat hij überhaupt met al zijn ledematen op de repetitie verschijnt.

Romijn Scholten kwam ter wereld op 11 maart 1997 aan het Jeltje de Bosch Kemperpad in Amsterdam. Na ettelijke jaren straatschoffie zijn, voetbal spelen tussen de grachten en zware shag roken op het balkon van zijn ouderlijk huis, verliet hij in 2016 met bloedend hart zijn stad om zich in Arnhem te vestigen. Aan de toneelschool werd hij net geen schermkampioen, maar deed hij en passant wel wat spelervaring op. Die kwam hem goed van pas bij zijn bejubelde stage Weg met Eddy Bellegeuele, waarvoor hij (let op: als één van de vier) werd genomineerd voor een Louis d’Or, waar hij nog steeds elk verhaal mee begint en eindigt. Na school volgden nog Verdriet is een Ding met Veren (Theater Rotterdam) en Kasimir en Karoline (Toneelschuur). Als glibberige mooiboy van het collectief is hij, door alle biertjes na de voorstelling, verantwoordelijk voor alle public relations (en een kwart van de jaaromzet van alle theaterkroegen in Amsterdam en omstreken).

Emma van Zandvoort komt niet uit Zandvoort maar wel uit Amsterdam, waar ze op 13 mei 1999 geboren werd. Als onze enige echte koninklijke kindster speelde ze vroeger de kleine prinses Beatrix. Later verruilde deze diva haar glamourbestaan op het witte doek toch in voor de excelsheet en de modder van het locatietheater. Door het werken op locatie ontdekte ze voor het eerst dat er een wereld is buiten de ring van Amsterdam. In 2017 begon ze aan de Opleiding Productie Podiumkunsten, waar ze vlak na haar afstuderen in 2021 direct werd weggeroofd door collectief BLAUWDRUK. Daarnaast werkte ze tot oktober 2022 op het productiekantoor van Theater Frascati. Als creatief producent is ze het kloppend organisatorische hart van het collectief.

Bram Walter is geboren te Oosterhout, in Brabant om de hoek van de Efteling op 14 juni 1994. Hij deed voor de Toneelschool in Arnhem eerst nog *gaap* twee bachelors in Theaterwetenschap en Kunstgeschiedenis, waardoor hij binnen het collectief de hofleverancier is van verouderde en onspeelbare toneelteksten. Toen hij de durf had om na de uni (eindelijk weer) auditie te doen, is hij in 2016 aangenomen in Arnhem waar hij in 2020 afstudeerde. Hij heeft gespeeld bij DOX in de voorstelling Wat me niet breekt (maakt me niet noodzakelijk sterker) en deed datzelfde jaar de regie-assistentie bij Rodelinda bij De Nationale Opera. Als onuitputtelijk vat van niet-bruikbare kennis is hij de enige persoon op de wereld met een Barokke street cred en ook de enige professionele acteur met een Eftelingobsessie.